کد مطلب:22630 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

امام علي(ع) از لحاظ اخلاقي چگونه به ديگران درس ادب مي دارند؟

پر واضح است كه حضرت اميرالمؤمنين علي(ع) به عنوان امام و پيشواي نخستين شيعيان و الگو و راهنماي همه مؤمنان و موحدان است و تمامي زندگي اش درس ادب، زندگي، دين داري و آموزش راه و روش رشد و كمال و تحصيل سعادت مي باشد؛ ولي به هر صورت آن حضرت(ع) و ساير حضرات معصومين(ع) به دو طريق بارز و آشكار به هدايت و ارشاد بندگان خدا اقدام نموده اند، يكي از طريق گفتار يعني سخنراني و پاسخ به سؤالات مؤمنين و احياناً دعا و مناجات و غيره و ديگري از طريق عمل و سيره عملي. قسمتي از گفتار آن حضرت در مجموعه اي به نام نهج البلاغه توسط سيد رضي(رض) جمع آوري شده است كه قابل دسترسي همگان مي باشد و سيره عملي آن حضرت(ع) را نيز مي توان توسط كتب تاريخي و سيره اي كه در شأن آن حضرت نگاشته شده است، تحصيل نمود. از ميان اين دو روش، روشي را كه خود آن حضرت(ع) و ساير حضرات معصومين(ع) بر آن تأكيد داشته اند و قطعاً از اثرات تربيتي و هدايتي مؤثرتري نيز برخوردار است، روش ارائه التزام عملي به وظايف شرعي، الهي و اخلاقي توسط ايشان مي باشد. نسبت بيان و گفتار، با عمل و التزام عملي در حقيقت، نسبت ميان مفهوم و مصداق است. همان طور كه به طور كلي تر نسبت ميان قرآن كريم و ائمه معصومين(ع) نيز نسبت ميان مفهوم و مصداق مي باشد. ارائه مفهوم در هدايت گرچه بسيار لازم و ضروري است؛ ولي تأثيري كه عمل و مصداق واقعي روي نفس آدمي بر جاي مي گذارد، قابل مقايسه با تأثير حرف و مفهوم نمي باشد. به همين منظور ما شيعيان سعي مي نمائيم پس از آشنائي با مفاهيم ديني و تلاوت قرآن كريم، از طريق مطالعه تاريخ زندگي و نوع عملكردها و سيره رفتاري اهل بيت(ع) باورهاي ايماني خويش را محكم نموده، روش عمل به دين را به طور مستقيم از ايشان فرا بگيريم.